PRANVERA E VONUAR
Të prisja se do vie këtë mars e bleruar
Sepse ,mjaft pranvera ikën me fortuna
Por,sërish këtë herë erdhe e trishtuar
Dhe për disa ditë mbeti pa çelur lulja.
Sërish erdh Marsi më dhembje e mërzi
Ngase ende luftëtarët tanë po mbahen në burgje …ata që luftuan për Liri !!!
Mjerisht pranvera s’do ket at ngrohtësi
Që e prisnim këtë herë në timin atdhe…
Pranverë e vonuar titull i një libri dikur i lexuar
Pse në ty atdhe kjo shpesh herë po ndodh
Ah atdheu im tokë e lashtë dhe e copëtuar
Kurrë s’tu ndalen të këqijat…eh sa je lodh…!
Por,ti atdhe asnjëherë nuk u dorëzove
Shumë tufane stuhi,kalove n’vështërsi
Do tejkalosh Ti edhe këtë stuhi mizore
Dhe pranvera e bleruar do vjen tek Ti…
