Heshtje
Nata s’është memece
heshtja jote e la pa gojë
Zhurma e përroit
po ia trazon zemrekun hënës
ia lidhi nyje
gjysmën dhe të plotën
Po zhurmon edhe për ty
e flet me gjuhë hëne
që përdridhet
Nata nuk ka gojë
ia lidhe ti
atje
kodrës së gjelbërt
pemëve që po putheshin
ato ma sollën tingullin
edhe dehjen tënde
Natës ia lidhe fjalët
po bredh heshtjen malit
Po e sjell tek unë
mesazh me një pikë vese
e resh tek zbardhin ditë