EDHE PAK DIELL MËNGJESI
Kur u zgjova në mëngjes, dielli shkëlqente
dhe një cicërimë zogu dëgjohej në kopsht.
I thashë diellit: më jep pak ngrohtësi shpirti?
E luta zogun cicërrimtar të më fal pak ëmbëlsi!
Një gjethe bari i fola me admirim
- A do të më falësh edhe pak gjelbërim,
a do të më japësh dritë, o dielli im?
E pyeta erën për pak durim,
çastet lakmitare m’i shprehu në psherëtimë.
Nga vala përjetova gëzim drithërues,
me qiellin u tumira për horizontine pafund
sa hap e mbyll sytë – universi u shëndritë
Të gjithëve u kërkova ngapak mirëkuptim,
çdonjëri prej tyre diçka nga vetja më dhanë.
Ndërtuam universin e jetës,
mes këngëve e blerimit
dhe pak diell nga lindja
