Ylli i Kuq… Kamëz!
Sa herë zgjohem e shoh përballë ëndrrës
Jetën time në vogëli ku u rrita me nënën
Me babën, me motrat, me shoqet e mija
Sa herë shkoja në shkollë, e në këmbë vija!
Në shkollën e bukur të qytezës sime Kamëz
Aty ku u mëkëmba, u mësova, u rrita u edukova…
Të shkruaj fjalët, Nënë, babë
Aty ku mësova a,b,c-në…, e rrallë!
Ehh, sa mund e djersë, e sa emocion me ngjallë kjo dërrasë
Sa ekuacione të zgjidhura edhe pa…
Sa rrjeshta në gjuhën shqipe e hartime e diktiime
Sa vjersha të bukura, të Mjedës, Çajupit e Naimit!
Nuk e di e nëse do isha kjo që jam
Në kohën e tanishme…
Ku shkollat flasin shqipen e rëndë,
Ku i humbet rimi i të folurit gjuhën
Ku i ka humbur bukuria, vlera, në bukurshkrim!
Nuk e di e nëse do isha kjo që jam
E të mos flisja në emigrim gjuhën time me mall
E nëse jo …
Nuk do isha kurrë një shqipe
Por një e mjerë, që kurrë poezi s’do shkruante!
Oh shkolla ime, me emërtimin më të bukur
“Ylli i kuq ” I Kamzës
Që yje ke rritur
