…………………………………………………………………
PËRTEJ MOLLËS SË KUQE
Përtej
Mollës së Kuqe
Kanë mbetur
Ca varre
E ca murane
Kockat e tyre
Ende nuk janë tretur
Ruhet kujtesa e hidhur
Atij janari të acartë
Kur buka mbeti nën saç
Loti mbeti në sofer
Pa bukë të ngrërë
Janë gjurmë kujtimi
Që na përciellin edhe sot
Karvani i gjatë i muhaxhirëve
Po i lëshojnë vatrat trojet
Për ta shpëtuar kokën
Për ta shpëtuar gjakun
Nga thikat e gjelatëve
Që me gjak kurrë s’u ngopën
Nga t’ia mbajnë
Këta plisbardhë medet
Me ata kalamaj
Me sy të trishtë
Që dridhën
Nga kasapet e karpateve
Kanë kaluar vite e shekuj
Edhe sot e.kësaj dite
Loti mbeti i ngrirë.
Në gjirmë të zemres.
…………………………………….
NË UNAZËN E LISIT
Breshërimë në rrugën
E reprezaljeve të kohës
Rrufeja godet
Në unazën e lisit
Mali rinis harlisjen
Nuk do të dogjojë
Për shigjeta të zjarrta
Kryeneçësinë dhe krenarinë
E mban me vete
Pas kësaj katrahure
Ylberi pushtoi
Një pjesë të qiellit
E u ndal të pijë ujë Në shtrat të lumit.
…………………………………………………..
NË ATË VJESHTË ME SHI
Ishin kohë ëndrrimtare
Kishim forcën e shpirtit
Sytë tonë ishin të etur
Për liri dhe dritë
Rrobat tona shpesh thaheshin në.trup
Në atë vjeshtë të vonë.me shi
Gjumin e parë e bënim nën vreshta
Në atë rrugë të gjatë që kishim ne
Sa krenar zbritnim Taukbahçes së blertë
Këngën kurrë nuk e ndalnim:
Vjeshtë e vonë ’68-të
Kishim zemër frymë dhe dashuri
Kujtimet sot më përcjellin
Për ato mote me dashuri të zjarrtë
Ishim ëndrrimtarë për pranverën që kërkonim
Me atë hov rinor që nuk arritën për të na ndal
Kaluan ato vite me vrull e zjarr
Erdhëm këtu ku jemi sot
Gjithçka pa aromë bukënore
Kur shtrohej në sofren e bekuar me kripë…
………………………………………….
