Nesër shkoi vetëm
Për të blerë bukë
Një serenadë ere
Vjen po aq e furishme
Lozin degët e lisave
Në vallën rrahje
udhë as që shkurtohet
As që s’madhëron
Gjithçka shpirti në vete zienë
Një tullumbace fluturon e fluturon
E të bie poshtë harron
.
Melankoli e trishtuar e ditës
Harku I vjetër rritet
Blej pak qumësht dhe djath
Një zë amnistije më përshpërit
Dhe do të bëhesh ,nga dheu je ngrit.
