Pse çdoherë po kemi zënka,
fjalë të kota e t’pabëma,
e sa herë që kundershtohemi
athua vallë ende s’ponjihemi.
Më hatërmadhe e dilema,
po fjalosemi si dy dema,
Në tjetër anë dashni sjellë era…
Po më don e po të dua jemi ngjitë si mishi me thua.
N’ëndërr emrin ta përsërisë, me fotografinë tënde
i mbyll sytë.
Ah, një frikë kam për mbrenda qe askujt dot s’ia tregoj,
Nëse do të humbas ty,
nuk kam forcë ta përballoj,
se kjo zemra e plagosur,
n’derë të ferrit do përfundoj.