Sa e pa shpirt trego se me dashuri ke lujt
Veq një herë hy në lekuren time t’a kuptosh sa shumë për ty kam vujt
Nuk dua të pergjerohem ky shpirt është q’rrenjos s’beso më në bukuri
Është perplas me vuajtje të dashuro s’ka më fuqi
Rrethuar me dëshpërime humbe rrugën në udhëkryq të kujtimeve
I lodhur m’shoqërojnë si hije vetëm dëshpërimet
Mundohem të ngritem rrugëtimin për të vazhduar
Si duket në zemren tënde veq mallkime gjithmonë ke strehuar
Edhe kur një ditë ky shpirt në dashuri zhytet
S’do gjen shpëtimtar në liqenin e vuajtjeve do mbytet
Do bëhem farkatarë se ketë zemre te hekurit e kamë e kurr ska për tu thy
Do e gdhendi ashtu si duhet do i ve një çelës e do e mbylli me dry
