Çiltërsinë që kam në shpirtë,
Është thesari i jetës t’ime,
Le të vuaj e të robëtohem,
Me të keqen nuk pajtohem.
Çiltërsia është si rreze drite,
Shpirtin tim e ndriçon,
Brenda saj ka mirësinë
Në rrugët e jetës t’ime.
Sado grua e fortë të jemë
Ka raste që s’ja dalë dotë,
Jeta nuk është fushë me lule
Sytë seç mibushen me lotë.
Dhe në heshtje pyes ZOTIN,
Pse o ZOTË pse më thuaj,
Çiltërsia është një vlerë,
Meriton jetën me dritë !
