Jam mësuar me ty
Që në fillim
para teje shkëlqyeshëm jam ndjerë
kurrë mjaftueshëm nuk ka qenë
si zogjtë e rritur që dalin prej folesë
të marrin fluturimin e parë
me udhëtim
tek krahët e tyre menduar për fatin e vetë
i kemi studiuar së bashku thellësitë
pa numëruar ditët
që na janë dashur të mësohen ato
çastet e jetes
ku na i burojnë të gjitha energjitë
duke e tajuar nervimin e dashurisë
arritjen
nëpër lumenjtë e gjallë të natyrës
ku vrullshëm na rrjedhin brenda
ajo është lëndë zgjedhore e këndshme
në kërkim
të ngritemi përtej pikëzenitit
yjëzuar hapësirës me zjarrin e përsosmërisë dritë
të smeraldit qiellor
pa të cilat nuk mund të zbulohet asnjë fshehtësi
mbi dhe e nëndhe deri në mbarimin mistikë
nuk e di çfarë do të bëja vetëm me vetminë
jam mësuar me ty…
……………………………………………………………………………………………
Më vije keq!
Bukur apo shëmtuar veshur pa kostumin e ri
le ta gjykojë koha
me fustanin tjetër kur ajo të vijë
drejt apo shtrembër në sfilatë jete
qoftë drita e bardhë
qoftë terri i zi në këtë thurimë
në rrafsh apo në gardh nuk dua mëshirë
jam në udhën time
nënshtrimin s’e duroj dot
askujt
s’i kam kërkuar asgjë
as që do t’i kërkoja ndonjë gjë të tillë
dikush tjetër…
po të mendojë ndryshe
më vije keq
gjithçka që dua
pa dashur lëndime në sedër
e imja është ajo që më takon me zemër
më pëlqen mundimi
mundimi do ta marrë
………………………………………………………….
Dashuritë
Me njërën
I
shkëmben letra njëherë në javë
dita e hënë udhëton jashtë vendit
mbyllur në zarf
ta dorëzojë porosinë rozë
tek romanca
II
e njëra
ka merak veshjet në modelet e fundit
qe njohur aksidentalisht
ngjitur shkallëve në kate
me mirësitë e ëmbla pyetje bën
a më rrinë mirë
III
për njërën
kafeja e ditës mbetët e dashur pas punës
psikika e mendjes çlodhet në kaltërsitë sy
me një trëndafil këputur buzë rrugës
koha ka arsyen e vetë
të zhbirojë planet
IV
nga tjetra
parfumet si honepsen dot
janë të dëmshme për nervat
në alkool të tepëruar
përdoret mentol
flegrat e hundës të qetësohen
V
e tjetra
në humor atmosferën ndez
dita të disponohet
nga një shishe verë shpiket
avuj nënlëkuror ngriten
gjuha e bisedës mpihet.
………………………………………………………………….
Të dëgjohet
Nuk dua më
edhe në dëgjofsha gjë
gjë prej gjëje
t’i rrëmojnë nervat pa ju dhënë shkak
aspak
më mirë të mbyllet një sy
që të mos shihet
heshtja ta mbaj verbërinë
koha kot të mos ikë
të lexohet
as sot
e as mot
punët e udhëve s’mbarojnë kurrë
hunda së keqes t’i thyhet
me largim
pa ngritur tym
qenie e dashur të lirohet
shpirti të qetësohet me qetësinë
të dëgjohet
nuk dua më
edhe në dëgjofsha gjë
gjë prej gjëje
t’i rrëmojnë nervat pa ju dhënë shkak
aspak
