Ëndërrova dashurinë,
si një kopsht me lule shumë.
Në mes tyre krejt e qetë,
po qëndroja vetem unë.
Ëndërrova veten bletë,
që punon papushim.
Në çdo vend ku unë të jem,
të shperndaj paqe e bekim.
Ëndërrova veten diell ,
Tu shpernda rreze e ngrohtësi.
Nepër zemra e plagosura
Do të falja dashuri.
Ëndërrova ,ëndërrova ,
Shumë deshira pambarim.
E në fund kur u zgjova,
çdo gjë iku si për tim.
Ëndërroj dhe me sy çelë,
Ti shoh njerëzit gjikund të lumtur.
Në kyt jet plot djallëzi ,
Çdo betej është e humbur…
