Oh, sa pengje mbetën,
ne si dëshmitarë pa fjalë.
Sa mall që u kthye në lot,
sa lot s’u shpjeguan dot.
Sa udhë të paemëruara,
morën emër nga vuajtjet.
Sa mure të shkruara,
nga autorë të harruar.
Secili mban në vete fshehtësi,
fshehtësia mbetet në tym cigaresh,
fshehtësi që nuk gjenden në poezi.
Pengje që s’ditkan me u shly.
