Arjana Fetahu Gaba-Nëpër trupin tim aromë Venusi

Nëpër tim trup aromë Venusi
Nisi shiu rrëke,
e zgjoi kapilaret e tokës,
që dremiste muzgut të nxehtë,
e mbi këmbët e mija të brishta,
ju ul,
duke puthur e lëshuar lule kërcirit të hollësishme,
e duke marrë formatin e trupit tim,
deri tek balli hënor,
si të vija nga një magji ngjyrash pylli.
Nëpër trup, aromë Venusi,
rendën xixëllonja si zjarre,
dhe psherëtimat e pyllit u qetësuan nga sonata e dritës,
dhe ashtu,
zgjata duart lart qiellit,
të hapja perden e hirtë të reve,
e me dashuri që shkunda,
i bëra shënjë ylberit,
të ndalte shiun.
S’do të isha i zgjuar ende,
nëse në dritaren kohë të harruar të hapur,
s’do të hynte shiu.