ME FYTYRËN E DASHURISË
Një veshje harrimi më ka mbuluar
heshtja më ka lënë në vetmi
atë ndarje të egër për ta kaluar
rrugëtoj brenda vetes me ty
Sikur të piqeshim me njëri-tjetrin
të flisnim me fytyrën e dashurisë
dhe zënkat, pajtesa do t’i mundte
do t’i kuptonim gabimet të gjithë
As një sinjal, as një mesazh
ka ngrirë koha, i ka ndaluar
çast për çast, pres të të shoh
si dikur lumturinë për ta shijuar
Poezi nga Sahit F.Osmani
