Unë
Unë zbrita aq e pafajshme ,
si nje pëllumb që lëkundet
dhe u përkula mbi një degë dafine,
në kopështin e stërgjyshërve të mij,
aty ku psherëtiva e këndova me zogjt e qiejve
Këputa një lule
dhe nuhata
aromën e dashurisë së pakushtëzuar ,
të prindërve dhe natyrës..
Pastaj bëra dush
me shirat freskuese të stuhive ,
për të vazhduar shkëlqimin
në diellin e mëngjesit…
Çdo ditë e natë dëgjova
meloditë, ritmike,
të qeta, kaskaduese
të lumit shkumbin ,të qytetit tim,
që më mbajti ngrohtë me përkushtim
