NOSTALGJI
Në qastet kur mungoj
Vij tek ti
Vrapoj kohëve të rinisë
Të kërkoj nëpër rrugët e vjetra
Me emra të rinjë
Në lisat që tashmë janë tharë
Në kronin që më nuk egziston
Në kalldërmin e shëndrruar në asfalt
Në parkun e qytetit
Qe tash është shëndrruar në kafene
Në ëmbëltoren e vjetër që ështe rrëzuar
Në kinemanë e vetme të qytetit
Që nuk është më
Në gurin ku uleshim pa i prekur trupat
Asgjë më nuk egziston i dashur
Pos ëndrrës time
Për ato kohë të bukura
Dhe pëllumbave të egër
Mbi qatitë e shtëpive të braktisura
