Më mbajtën me shpresë
E mblodha mallin e thura triko
I mblodha ëndërrat i qepa xhaketë
I mbylla në zemër palosur kujtimet
Rrugëve të kurbetit më mbajtën me shpresë
Ku malli më merrte e lotët më shkisnin
Nuk pyeste për moshë as për burrë
Si këpucë e vogël shpirtin ma vrisnin
Mallkoja veten, o zemër gur
Hapja zemrën lexoja kujtimet
Premtimin që vetes i kisha shkruar
Aty ku ëndrrat i vishja xhaketë
E trikon …mallë i pa shuar
