Vesi…!
Vesi del kur shpirti del,
ai hyn tek ne pa trokit.
Me lajka na përkëdhel,
mëndjen tonë e lajthit.
Më pastaj bëhet padron,
mbyt virtytin e mirësitë.
Për prapsira t’komandon,
e për belaja njeriun e nxit.
Vesi…!
Vesi del kur shpirti del,
ai hyn tek ne pa trokit.
Me lajka na përkëdhel,
mëndjen tonë e lajthit.
Më pastaj bëhet padron,
mbyt virtytin e mirësitë.
Për prapsira t’komandon,
e për belaja njeriun e nxit.
Të gjitha të drejtat janë të rezervuara © 2021 Gazeta Ciceroni