Portret
Çdo ditē njē grua mē shkon pranē
(Nē tē njējtēn orē gjithmonē),
Njē gjysmë qiell majē flokēve mban
Qē sigurisht i shkon.
Mē kot vēshtrimin nuk ja ndaj
Ajo flet veç me ajrin,
Nëse ka muaj që ti ngjajë
Unē mund të zgjedh janarin.
Prej ēndrrash bore i ka buzët
(Qē mund tē shkrijnë çdo orë),
Profili i saj s’mund të pērbuzet
Dhe pse kaq dimēror.
Me siguri po shkon të puthet
(Pēr kētë s’kam pikē dyshimi )
Kētē ma thonē dy sytē e bukur
Që ndrijnē nga padurimi.
Nga drojtja lehtē pērkund qerpikēt
Njē kind fustani ndreq,
Mbas saj mesdita mbyll portikēt
Ta mbrojē nga ” syri i keq.”
Askush se di kush ēshtē kjo grua
Qē na ndez si ” masat,”
Nga malli i saj gjithē burrat nguten
Tē flenē mē shpejt me gratē.
