Botë bajate .
Nëpër rrugët plot boshllëqe .
Nëpër diell që të djeg
Nëpër valë e nëpër dallgë
Jeta të hedh e të pret.
Nëpër hije përmbi tokë
Nëpër ëndërra botën sheh
Nën rrezet që hedh hëna
Dashuria nëpër re .
Gjellë e ftohur është bërë bota
Rrotull ç’farë i vinë vërdallë .
Dashuria i ka ikur .
Pse u bëmë kështu të ndarë.
Ca po digjen ca po mbyten
Planeti po vinë vërdallë
Mos ka dalë nga orbita
Dhe po ecën duke çalë.
