ERËMOJNË DASHNI STREHZËS TONË
Det me tallaze, shkumëbardhë gjith naze,
Diell dhe kaltërsi ,si eshk digjet majëmalesh
Varka q’i tunden dallgve, sikur ndjellin stuhi
Tufa pulbardhash, horizontesh i ndjek era
Gugatje pëllumbash, sqep më sqeq
Dallëndyshe q’i nisen n’shtegtim, vendesh tjera
Oh,ç’e trishtë ardhka kjo melodi
E pērvitshme vjen kompozuar,e tillë simfoni
Njerëz shpërndar aty këtu
Diellin kërkojnē me pahir
Ai mbas reve sikur perkdhelet,
Iken dhe vjen,si e turpshme vashē
Heraherës,qerpikëve t’kalter prushtë shplon synë
Të dashuruemt ngjitur, dy e nga dy
Mbi buze e gushë, puthjet shijojnë
Un mbeta ngujuem, njatij shikimi
Njasaj natës së bekueme, mbramjes vonë
Paçka kujtimet, koloviten n ‘ajri
Erëmojnë dashni,strehezës tonë !
