GËNJESHTRA NUK FSHEHËT
T’ndalova më dy duart,
N’ujin e ndotur mos të bish
Mohove t’vërtetën apsolute
degët e thata të rrembyën,
Të derguan n’rrugë pa kthim.
Asgjë nuk kerkova nga ti,
Vetëm t’fluturosh më krahet tu,
Më krenari t”jetosh,
Se, unë nuk mekatova,
as nuk denova askend
Është Zoti Madh që fal e gjykon çdo njeri.
I quajte të pa vlerë t’vërtetën,
U sille rreth e përqark gënjeshtrës,
I akuzove ata që të deshtën,
E, harrove se, gënjeshtra e fshehur
tër jetën nuk rri?!.
