Nën derën e vjetër lule paska qelë
Aty nën pragun e kalbur
Vetëm Ajo si kujtim tanimë ka ngelë
U këtheva të shiqoj aty kam ardhë
Nën hijen e trungut të dardhës lekurqarë
Sa herë aty skaj dere si i vogël jam ulë
Si fëmi sa herë pashë unë këtë lulë
Sheqerin mbi rriskën e bukës duke lëpirë
Përgatitur nga e imja shamibardha nënë
Sa herë mbrëmja në lojë aty më pati nxënë
Në netët e shëndritura argjend me hënë
Kalova i gëzuar aty ditë të fëmirisë
Skaj pragu shkronjat e abetares
Aty i pata nisë
Aty në pasqyrën e xhepit për herë të parë
U shiqova në korzo para se me dalë
Kujtimet vërdallë më sillën nën thinja sot
Ah sikur të këthen vitet.. mëndoj ashtu kot
Lulja derën e vjetër sa e paska hijeshu
Mbi pragun e kalbur të të vjetrit dru
Bardhyl Ferizi-Lulja nën derën e vjetër
