Mé thuaj e dashur ku je zhdukur,
mos mé leré të pres mbi prag,
do té vijë pranveré e bukur,
ti mbledhé.lulet,varg e varg.
Keté takim shumë e kam pritur,
do zgjojë dallgé të dashurisé,
né mëngjes dielli ka zbritur,
né kroje té zemrës,né çdo qelizë.
U lidhé kjo ëndërr dashurie,
ecë në muzg i mallëngjyer,
hëna qiellit ,nxiton mes yjesh,
ndrićoj rrugën fund e krye.
Éndërra ime e pa harruar,
në sytë e sajë po vezullonte ,
si dikur ,té përqafuar,
nata puthjet dashuronte.
E dashura ime ,mé e bukura,
bashkudhetare né këtë jetë,
buzët tuaja ,të purpurta
lumturia sa nje detè.
Do ndezë dritat e një qyteti,
meteoré bien mbi male,
i zgjon kopshtet fllad i lehté ,
trandafilat hedhin valle.
Gjakut ziente dashuria,
né dritë té hënës si dy yje,
në vargje derdhej poezia,
horizonteve nè drité magjie.
