“Vëllezërit Karamazov” është një roman i thellë i Fjodor Dostojevskit, botuar për herë të parë në vitin 1880. Narracioni sillet rreth jetës së familjes Karamazov, konkretisht të tre vëllezërve Dmitri, Ivan, dhe Alyosha, dhe babait të tyre, Fjodor Karamazov.
Historia fillon me Dmitrin, një ushtar, që kthehet në qytetin e babait të tij për të kërkuar një trashëgimi të lënë nga nëna e tij. Fjodor, megjithatë, planifikon ta mbajë trashëgiminë për vete, duke çuar në një konflikt midis babait dhe djalit. Ivani, vëllai i mesëm intelektual, i cili nuk është afër as babait të tij dhe as Dmitrit, është i thirrur të ndihmojë në zgjidhjen e mosmarrëveshjes. Alyosha, vëllai më i vogël, është një akolit i sjellshëm dhe besnik që studion me plakun e njohur Zosima në një manastir në qytet.
Familja Karamazov është famëkeqe në Rusi, e njohur për prirjet e dhunshme dhe pasionet e errëta. Fjodor Karamazov, në veçanti, është famëkeq për stilin e tij të jetës, të mbushur me pije dhe jetesë të lartë. Martesat e tij skandaloze dhe trajtimi i djemve të tij janë qendrore për narracionin, duke ndikuar në personalitetet dhe jetën e tyre.
Romani është një tragjedi familjare, duke eksploruar temat e besimit, dyshimit, moralit dhe kompleksitetit të marrëdhënieve familjare. Ajo futet në personalitetet e ndryshme të vëllezërve, secili duke mishëruar aspekte të ndryshme të njerëzimit. Dmitri është pasionant dhe impulsiv, Ivani është intelektual dhe racional, dhe Alyosha është shpirtëror dhe zemërmirë.
Narrativa është e mbushur me drama të larta, mister dhe pezullim, me ndërveprimet e vëllezërve dhe shpalosjen e historive të tyre individuale duke e mbajtur lexuesin të angazhuar. Romani është një eksplorim i thellë i psikikës njerëzore, natyrës së së mirës dhe së keqes dhe luftës për besim. Konsiderohet si një nga arritjet supreme në letërsinë botërore, duke frymëzuar lexues dhe shkrimtarë të panumërt anembanë globit.
