Bregut detit qan Ajkuna
Mall i zi ia dogji synë,
Gacë i qet zemra si una
Deti lotin s`ia përpin!
Qan Ajkuna bregut detit
Ku baris në botë Omer?!
A do kthehesh pas rrëmetit
Konstandin a Aga Imer!
A t’i preu deti udhët
A s’u ngjite në një rrem,
A të zunë përfundi gurët,
Qan Ajkuna e nuk men.
A të hodhën n’ujë vark’tarët,
Qan e qan Ajkunë zeza,
Një Omer që nga të parët
E shtrin vajin nëpër breza.
Bregut detit qan Ajkuna
Ku të kam Omer o bir,
Gjoksi im nëpër furtuna
Shkoi u bë një gur i nxirë!
