Me lexo mes vargjesh ku
fjala pushon,
ku shpirti i lodhur, me heshtjen
flet.!
Ku zeri i zemres i tretur ne ndjenje,
gjen strehe te sigurte ne vargje te thjeshte .
Mos me kerko ne fjalet qe veten e thone,
por ne te pathenat qe rrjedhin pa zone .
Ne vargun qe dridhet si gjethe pa ere,
ne psheretim shprese qe shkon drejt ne humnere.
Me lexo kur nata me yje me mbulon.
kur mallin ne zemer askush nuk e ndalon.
kur hena e zbehte deshmitare fjales.
Shkelqen mbi letren qe shkruhet me ndjenjen e zjarrte..
Me lexo mire e me sy te
kujdeshem.
jo fjalen !por dhimbjen !
qe fshihet mes shkrimit te shenjte.
Se vargjet e mia s’jane thjesht stoli.
Jane lot te heshtur ne gjuhe.
poet’ri..!
