Mos e godit, se është si dritë,
Si hëna që në terr nuk pret.
Ajo të fal pa kërkuar,
Me zemër që di të dashurojë.
Mos e ofendo, mos e thyej,
Në shpirtin e saj mos ndërhyj.
Ajo është mirësi që rron,
Një botë që hesht e që duron.
Shumë duron gruaja në jetë,
Edhe kur zemra i rrah me fletë.
Po burri shpesh nuk duron,
Një fjalë e vogël dhe shpërthen.
Gruaja është si yll që ndrit,
E mban familjen pa asnjë britmë.
Mos e godit, por jepi nder,
Se ajo mban botën me shumë vlerë.
