Mbi lëkurën time ngjyrë broxi ,
Skalita rrugën e jetës sime .
U formua një hartë e gjatë ,
një metër e gjashtëdhjetë centimetra .
Eh ,që thoni ju,o kohët e mia ,
harta filloi të zverdhej ,të rrudhosej,
Ti fshiheshin gërmat nëpër rrugët e hapave të mi .
Pak nga pak,ajo do shpërbëhet në pleh organik .
E ndjeu e shkreta hartë ,
ftesën e padëshirueshme të vdekjes .
Ulëriu në kupë të qiellit duke thënë;
“Sa pak jetova”,dhe s’dita ta jetoj .
