-Mund ti bashkosh sërish?
Unë do të preferoja të mos e bëja.
-Pse?
Sepse un nuk jam një enigmë.
-Çfarë ndodh me të gjitha copat e jetës sime që bien në tokë?
Ato ranë për një arsye.
Lërini të ulen atje për pak dhe më pas vendosni nëse keni nevojë të merrni ndonjë nga ato pjes.
Jo, ju nuk e kuptoni.
Ju po evoluoni.
Ajo që ndiej eshte dhimbje në rritje.
Ju po i lini të shkojnë gjërat dhe njerëzit në jetën tuaj që po ju pengojnë.
Cobzat e jetes po bien.
Thjesht relaksohuni.
Merrni frymë thellë dhe lërini ato gjëra që nuk ju nevojiten më.
Ndaloni të mbaheni pas pjesëve që nuk janë më për ju.
Lërini të bien. lërini të shkojnë
-Sapo të filloj ta bëj këtë, çfarë do të më mbetet?
Ju moret ato qe deshet..
-Kam frikë të ndryshoj.
JO NUK PO NDRYSHOJ!!!Të bëhesh kush?
Në atë që duhet të jesh.
Një person i dritës, dashurisë, bamirësisë, shpresës, guximit, gëzimit, mëshirës, hirit dhe dhembshurisë, ato pjesë janë më të rëndësishmet, mos i lini të bien
Vjen një pjesë tjetër.
Po, le të jetë kështu. – -Pra… nuk jam thyer?
Jo, ju po depërtoni në errësirë,
Un nuk po thyem jam si agimi i një ditë e re.
…………………………………………………………………………………..
SONTE DO TË VIJ
Në errësirë të dy sonte do pimë
Hëna e qetë ne do të na vëzhgoj
Kur hiret tua unë t’i shpalos
Ëndja ime rrëbyshëm vërshon
Më prit sonte do te vij më prit
Të shoh ata sy të bukur të zi
Të puthë të prek atë buzë prush
Te puthë të prek faqe dhe gushë
Me epsh e mall dua të të prek
Ato gjibardhë që djegin si qiri
Lermë të shijoj zjarrin e zemrës
Si digjet pirgu e flaka n’frangji
Përse erdhe e bukur si zanë mali
Lermë të të shoh të fshehtat tua
Unë mashkulli yt vdiqa për së gjalli
Lermë t’i prek e ndjej të tuat ftua
Të zbërthej kemishën e mendafshtë
Zjarrin e trupit tënd e ndjej pranë
Ofshamat e tua t’i dëgjoj shkathtë
Kur të prek gjuha vetvetiu bëzanë
………………………………………………………………………….
Kurrë nuk e harroje
Nga erdha .
E kush jam sot.
Jam nga ky fshat e balte rrit
Nuk harroje origjinen time.
Jam rrite me vuajte therrime,
Nga kjo balta e embla ime
Mbi supe nga ky fshat kam,
Vitet e femijerise dhe te rinise!!
Ku kamë thithur ajrinë e paster,
Ketu ku sot jam ulur mbi kodra
Shikoj, shijoj te bukurin fshatin tim.
Ku kam punuar dhe me kazem.
Ku kam lozur kam qesh edhe qare.
Kam ikur edhe zbathur ne balte
Jamë rrezuar përsëri jamë ngritur
Po ti balte sot me dukesh mjaltë,
Ku kam ikur dhe sot erdha per te par..
Ndaj erdha se dua aromen dhe freskin
E fshatit/ tim..
Kudo vajta edhe shkova i rash botes rreth e qark por si ti vendlindja ime asgjekundi une nuk pash!!
