Përse kërkoj
nga vetë jeta
t’i nënshkruaj
vdekjet e paprezentuar
para syve t’përqeshun…
Ndoshta bota
mbanë në vete
aq shumë ligësira
sa për të hequn qafe
udhtë e ftohfta akull.
kalldërmeve t’radhëtisë..
Nën muzgun e natës
hëna me ngjyrë blu
kishte ikur larg qiellit
ndërsa unë kërkoj
të marri atë që humba dikur
pa e kthyer kokën mbrapa
dhe vazhdimisht e shikoj vetveten
në pasqyren e ‘ mbretëreshës ( Teutē)
kur u lindëm vertikalisht
e horizontalisht vdesim pak..
mbështjellun lëkurën e përgjakun
me pëlhurën e mëndafsht
deri në dhëmb….
por si popull nuk vdiçëm
kurr asnjëherë
natyrisht
se kurr nuk vdiçëm.
Prandaj ende vazhdoj
ti numëroj një nga një
hapat e gjarpërinjëve t’gjakut
nëpërmes vrimës sē gjilpërës
Vizitort e ekspozitës
banojnë rrejshëm
nëpër trurin e tyre terrtë
më pas
ëndërrojnē çmendurisht
sipērfaqen e vendit
t’im….
