U çmalla me vendlindjen në Geriçec
Në lumin e Llanishtit shijova flladin e malit
Simfoninë e bilbilave, te kroi, ujin e sertë
Harlisjen e ketrave, mullirin e babait !
Portat e Gjytetit ilir m’ u hapën pa përtesë
Kaptova brinjave të rrugës ” Via Egnatia”
Përpara shpella e bacë Misinit në kthesë
Dimri i sertë’56, rrugët e Anadollit si lubia.
Këmbëkryq më pritën Urtakët e Oxhakut
Baba Dyl, Daut Zeka,Baca Halit, Ramë Bllaca,
Si dikur në Kuvend kur bënin pleqni të serta.
Plagët kur i mjekonin, zjarr të mos bëhej gaca.
Përpara më doli qëndresa e Kadri Bebes
Imer Devetaku,Komandant Gurit.
Me vjersha më qerasi Mësuesi Fazli Greiçeci
Epika për Fisin,Gjuhën, m’ u shpalos si Flamuri.
Atin e mallëngjimeve e shalova fushave
Qeve të zgjedhës iu prina në arë
Grigjen e deleve; qengjat i gudulisa gushave.
Prushin e fëmijërisë e shprusha në tangar.
Shijova fërshëllimën e ciflave të gurit, rrasat
Nusen në kalë, dasmat në Odën e fshatit.
Erën kur luante furishëm me dërrasat
Vekun e vajzave, tëpinin, tinarin e djathit.
Me rrëke lotësh u çmalla me lisa
Jam degë juaja, me përgjërim, iu thashë
Falje iu kërkova pemëve me sytha
Prapa vesën e luleve, kur e lashë!
