NGRIRË TË KAM PA LIRI
-Heroines Marie Shllakut
Ngrirë t’kam pa liri
n’fytyrën e t’paftyrit njeri
Atë natë
S’kishim dhembje ma t’madhe
Unë dhe toka ime
Veç plagë e ferr të zi
E kisha vështirë
T’ju besoja syve të mi
Më me dëshirë
Të dytë i kisha vërbue
Ah ,se n’cilin njeri
Të pava liri duke pushue
Armik imi deri dje
Zemrën ma ka përvlue
Të lutem me fal liri
He ty të qofsha fal
Për ty në luftëtare të shpirtit
Emrin ta kam dhënë.
…………………………………………………………..
VARGU IM
Sonte emri im u bë urë engjëjsh
Për fjalën e hidhur tek cilit varg
As unë nuk e di
Sonte më beso o varg
Vetëm me ty flas për ëndrrën
Sa herë e kujtoj si Piramidë shpirti
Sonte êndrrat u bënë Ferr djajësh
Edhe natë pa hënë
Botë e çmendur ku s’ka as bardhësi
As vargu nuk shkruhet ma me zemër poeti
Sonte nuk e di në cilin varg Mbes
Besom vetëm ti o varg
Pse ma heshte fjalën dhe këngën e zemrës
Sonte cila na qenka fjala e jote pa buzëqeshje
Këtë natë pse mbanë faj shpirti
Pse ma mbyete fjalën time
Eh, sa shumë të deshta o varg
Edhe atëherë kur u bëra vargu yt
Sonte më bëre kockë djajësh
Bukurinë ma bëre ferr cunamësh
Sonte më munden edhe djajët
Edhe Ti o argu im
Edhe lutja ime
Sonte mu zhduk urata ime për engjëjt
O zot sa me mëkat qenka emri im
Dhe vargu që e deshta më shumë se veten.
………………………………………………………………….
PËR TY SHQIPËRI U DEHA
Mbrëmë jam dehur
Derisa kërkoja një fjalë tjetër
Se si më ngjanë në reliktin
Që e ruaj si sytë e ballit
Dhe piva, u deha pak
Ndoshta më shumë se i krisur
Nuk fajësoj asnjëri sa veten
Pse jam i lidhur me të shenjtën
Dhe nëse më pyetni pse u deha
Tani ju them
Piva për një Kosovë pa perandorë e padronë
Piva pse nuk ka fuqi
T´i gjejnë të pagjeturit e luftës së vitit 1999
Piva për një Shqipëri pa tradhtarë
Që nuk ndalojnë bashkimin e atdheut
Piva edhe për çfarë nuk di
Pse u bëra aq shumë i dehur
Ngrita për secilin luftëtar
Që i fali jetën atdheut
U përula para secilit lapidar
Me zemrën e bac Ademit
Piva për fëmijët e tërë botës
Ta dallojnë luftën nga paqja
Piva të ecim me fytyrën e buzëqeshur
Si e kemi pasur traditë dje
Kurrë të mos na mbulohet asnjëra fytyrë
Me mbulesat e errësirave korbiane
Dhe asnjë perandor të mos jetë më
Zot i kësaj toke të lashtë pellazge
Pi për shqipe e zana
Që e ruajnë gjuhën time
Dhe të zotit në të njëjtën kohë.
