Sytë e tu
Dhe piktori u frymëzua,
teksa zhyti furçën në ujë,
dikur në det ngjyra blu
tjetri në qiell kaltërsi.
Kush nga sytë e tu mori udhëtimin,
Duke pirë një gllënjkë verë,
nuk kam marrë dhe nuk kam mbërritur tashmë
në tokën e zymtë si unë?
Shumë të tjerë do të dëshironin ta shijonin
magjia ekstatike e syve të tu,
për të adhuruar dhe lutur,
por dëshirova që ti të më quash tënden.
Shpesh humbas në sytë e tu,
Shtëpia atje ëndrrat dhe ushqej shpresën,
lumturia ime prek gjerësinë e oqeanit,
në shkëlqimin e syve të tu, pashë botën.
