Çast…
I tkurrur hesht mendimi,
derisa të zgjohet me vrull ndjenja
e të përkunden së bashku plot ngjyra
nga lindja deri në tretje të diellit në mugëtirë
e pastaj të marrin arratinë
mes degëve ku fle pafundësia,
fshehur larg zhurmës së botës,
duke u endur parajsës sundimtare
në terrin e natës,
mes hijeve të panjohura me hire të perëndive…
