Nga plagët e hapura
Nëpër shpirt ulërin dhimbja në kup të qiellit
Damarët plasur çirren
Rrjedhin gjak
Si trup i ngrirë shpirt i vdekur
Aty në rrugë është çdo ditë
Me syze djelli nuk e shohin
Nuk kërkon bukë të mbaj shpirt
Si shpirt i vrarë i plagosur
Rënkon çdo ditë e derdh mallkim
Kësaj bote të marrosur
Që dorë s’i zgjat,kur pshehrëtin
Për të s’ka heshtje as pushim
Vajton,vajton porsi qyqe
Dot s’po gjen ngushëllim
Një dorë e ngrohtë s’iu hodh mbi supe
Askush nuk i fali qetësi
Rënkon kjo botë, ashtu në mes dhimbjesh
Thërret e çirret në kup të qiellit
Diku toka plugohet me bomba
Diku të vrasin pabesisht
Këtu të drejtin e përbuzinë
Andej të vrasinë për shami
Nga lotët e saj çeli lule
Një kopsht i bukur karafil
Ujitur nëpër damar gjaku
Që paqja të qesh si fëmi
Ana Petani-Ulërin jeta nga padrejtësia
TË NGJASHME