I tretun…
I tretun nga drita ime.
Me sy të shqyrë, gjith gjak.
E shoh deshtimin tim,
Si funeral privat.
O ju gjallesa që më hani.
Që më sulmonit, kur un’kisha renë. Ah, ky fat, në diktat,
Paska qenë i thënë
Lëkuren si gjarper e çvoshkë
Vetmija, më beri miç me gur
Si Zot primitiv pa kujtesë.
I harruar qyshë kur.
E mohoja dhe shkoja drej sajë.Si drejt të ftohtit polarë
E, prap mendon për dashurinë
Ky shpirti im i vrarë.
