Harruar.
Do vijë një kohë do kesh harruar ,
Mes letrash shkruar mbi tastjerë,
Ca tufa fjalësh dashuruar,
Ndarë në rrokje një nga një
.
Premtime yjesh larg horizontit,
E hidhje grepin e grepi boshë,
Me lot e dhimbje përse e humbe,
Mbas çdo pije kujtim do mbesë.
Brënda flluskave hije vetes ,
I bënë sa herë, veten gënjenë,
Më kotë mundohesh ti bësh vend vetes,
Ekujlibrin s’mundë ta gjeshë.
E koha iku e vitet bashkë,
Gungosur ulur në një cepë,
Bastunin shok do keshë përdore,
Dhe se rrëzohesh ai s’të ngreh.
