M’I NDEZE SHKËNDIJAT
M’i ndeze shkëndijat
që përpëliteshin nga dallgët
e kohës
e hamendëshin për t’u shuar
por prapë trokite në portën
që prore të rri e hapur
e ngjalle atë fijen e shpresës
që të jem ata që ishim
me gjithë atë thesar kujtimesh
që ndër kohë e n’mendje e kishim
