Poezi për femijë-
Pse babi kërmiijtë
Daln e dalin
Fushës si ushtri
Pa dylbi.
Ata kanë
Më vete shtëpi
Nuk I sos dielli
Nuk I lagë
As kur bie shi.
Ata më çka ushqeh ushqet
Si jeton
Ata lënë të thara
Më hektar vreshta
Bizelet I harxhjonë
Si të ishin petulla.
Pse kërmilli përjargët
Gëzohen që nuk venë jashqitje
Ngjitën maje lisave
Dhe zbresin e zbresin
Si prej kikave.
Ata janë batak
Ne sherre bajrak….
MËRIMËNGA
Mërimënga end pëlhur’
Në ferra
Mbi cep të derës
Pa fije e nderit.
A mërdhin kur vjen dimri
I fal xhemper
Ndonjë trimit.
Endë pëlhurë
Pelhur’ endë
Mbi plep
Nën urë
Zë prita
Zë udhë
Fantom ,kukudh.
Nuk e ndal vrepin
Veprave satrape.
Dhe strehoet
Më sy radar
Faqe shkëmbi
Trup në ndonjë dardh’.
Veç kjo ka kujdes
Ushqim për miun
Shpagata e vërtetë.
Endë e end’
Pëlhurë
Katërdhjetë bebe
I lind ,po kur
Çdo të shtunë
Edhe atje në Kamerun.
E ka në shpirt profesion
Dhe hel lëshon…
