Në mes të prangave e gjeti fjalën
Dhe korbin përmbi në qiellin e etnisë
Njëmijë vjet ia kishin vrarë lirinë
Nëpër atë udhëtim të gjatë shekullorë
Edhe gojë i kishin lidhur e dritën nxënë
Të mos ndihej as gjëma e saj
Dyer e pragje ia kishin cunguar
Që as përtej portës së shtëpisë
Të mos i dëgjohej piskama
Prapë se prapë ai e mori guximin
E, e shpiu atje tek fronti jehonën e saj
Që e ushqeu pa frikë me rrezet e diellit të së nesërmes
