Yjet udhëtojnë rrugicave të gurta ,
Si xixëllonja ndalojnè dritareve,
Ku era e trëndafilave i ndjell
Ndezin dritat e èndrrave
Nè jastëkët e bardhë.
Qetësohen pragjeve të bardha ,
Thurrin historirat e lëna përgjysmë,
Me shtizat e plakave
Harruar sofateve
Secila ka një të tillë
Copëzat mbetur tashmë ,
Pengjeve të harresës .
Yjet udhëtojnë rrugicave të dobèsuara
E kur agon…portat hapen
Kërcitjet e eshtrave tingëllojnë
Bluar nga reumatizma,
Si zonjat e tyre.
E kur agon…
Ndihet aroma e kafesè,
Nga mullinjtë e lodhur.
Yjet arratisen,se ku nuk e di
Copëzat mbetur peng në harresë…
Shtizat thurrin histori.