POEZIA DHE POETI
Poezia është hëna me yjet që ndrinë
Është dielli i dytë që qiellit shkëlqen
Është dashuria që në zemër rrëzëllinë
Si diamanti që mahnitë me bukuri të vet.
Është ai bistaku që e zgjon pranvera
Nisë që nga historia ku Eva dhe Adami.
Është ninullë nëne e gjumit nga hera
Një lumë me shkronja ku derdhet malli.
Poezia është dhe dhimbje, trishtim dhe lot
Është ndjenjë e pastër që rrjedh si krua.
Është mrekulli kur zbret rimën si yll në tokë.
Është shpati i malit ku ngjitesh e gëzuar.
Poezia është si mjalti i patretur në një kupë
Vjen nga kopshti me lulet me të bukura
Dëgjojeni nga afër poetin zemërbutë
Shihni si i vallëzon në vargje zemra si flutura.
Poezia rrjedh si curril burimi në çdo këngë
Është e pavdekshme kur në vite qarkullon
Ndjenjat njerëzore të shpirtit aty zënë vend
Është pëllumbi që dete dhe oqeane fluturon …
