RËNKIMI I VITEVE
Një nga një rëndë po rënkojnë vitet
Tamam ashtu si bleta ndër hoje
Sipas fatit dhe më pas ikët
U mësua për të mbetur një fjalë goje
Mirë do të ishte mos qajsh sa të jeshë gjallë
Sot dihet se nga të qarët s‘vjen shpëtim
Shumica e njerëzve kanë të njëjtin hall
Ndaj më mirë fol e qesh miku im
Dihet se sa pak merret nga jeta
Ndodh që vjen një çast tjetër
Gjithkush sot ngjit majet e veta
Një kap rrëmujat tjetri malin
Marshi i kohës shkon me gallof
Po na shkel me këmbë në çerdhet
Dimë që të ardhmen nuk na e ngop
Dimë zeher e kujtime sa të derdhet
Për ato që na ikën vaji nuk plaset
Mbahu mirë mik ti mos u tund
Shpresa mik, se diçka po qaset
Dihet se çdo veprim e ka një fund!
