MALLI DHE VETMIA
Sa peshojnë fjalët e thata
E the : “kemi një kufi “
Por, fjalët prenin si shpata
E s’shihemi përsëri
Ishte ditë merkurë mesëjave
Ditë e diel dhe para dite
Në dysh zëmrën ma ndave
S’ishim parë sa e sa vite
Ca vite ikën e ato vitët e mia
Viteve po bie vlera
Mua me ha malli dhe vetmia
Ato flokë si t’i fryen era
