E le të zhduket çdo kujtim
Sajove gjërat me manipulim
Në vend te zemrës qfar kishe vall
Nuk të bren ndërgjegjja u bëre mekatar
Kush mi fiku dëshirat kujtimet
mi vodhe vitet me te bukura te rinis sime.
Si nuk pate një vend bosh ne zemren tënde
Qe t’ më mbajë mbrenda
ngrohtë të më afroj afër
Të më mbulojë me qepallat e tua
me frymarjen tënde
të rri çdo herë zgjuar.
Porta tash është mbyllur
Dëshirat kishin mbaruar
kush do flas për dashurin tonë
që kishim sajuar
