Mosha ikën, pa e kuptuar
Vërshojnë vitet, një nga një
Jeta shpesh, më ka s’provuar
Dhe pse shpirtin, ma kan vrarë
Dhimbje të forta, kam kaluar
Jam ringrit prapë, nga e para
Jetën vetem, e kam përballuar
Dhe gjithnjë, ja kam dalë mbanë
Ne momentet, më të veshtira
Jeta shpesh, të vendosë n’provë
Aty njihet” në të vertet” shoqëria
Kë ke mik …….e…….kë ke shok
Ç’ka thotë zemra, mbajë brenda
Kjo botë është, veç me interese
Mos dorëzo “vetën” para djallit
Mos humb kohë, dhe mos mbaj shpresë”
