Në një ditët me rreze dielli
Rruga ishte e gjatë Shumë
Nëpër skuta fshihej qielli
Koka ishte bërë zjarr në furrë
Udhën jo s’doja ta ndalja
Sytë e mi më mbetën larg
Ku shikoja nëpër maja
Bota mblidhej rrumbullak
Vazhdova në udhëtimin e gjatë.
Ishte prilli në blerim.
Binte shiu si litarë
Brenda vetes kisha gëzim.
Fillova ti mblidhja pa u lodhur
T’i bashkoja t’i bëja gërshet
Në vrapimin e pasosur
Po vrapoja si shigjetë
Dhe litarët s’po qëndronin .
U kthyem prapë si kozmonautë
sikur malin po takonim
si të ishte Qiell i Shtatë
