Në ç’do perëndim dielli
Fle një ëndërr që më përgëdhel
dhe dielli ulet në hartën e ëndërrave të mia .
buzëqeshja jote është butësi që mer.
Koha filloi tërheqjen
nëpër stacion të udhëtimit
nëpër një ëndërr të panjohur
fjalët jehon në mëndjen time .
Druri i pritjes u vesh,
çeli gjethe
në ajrin e ngjyer me mbrëmje
dola vizitova profilin tënd
si shpirti i shkretëtirës u ula në ëndërra !
Pas ç’do dritë të vetmuar natën
një dritare jete kam besuar
se është fletë ditari shkruar
për dashurinë
Me gjithë shpirt u fale diellin rrezeshkruar .
Për dashurinë flet në ditar
me tërë forcën e shpirtit tënd
fjalët burojnë si magji e vërtetë
Jo rrallë ndihemi si enigmë
E mbyllur në vetvete
Malli që djeg dhe ëndërrat
kudo largë.
Shfletoj ditarin fletë -fletë
Shkruar me sa dashuri dhe mall.
ç’do gjë tek eci menduar
e kaluara mbeti në ditar .
Dhe iku në qiell u strehua
Pa vizë kaloi lehtë lehtë
sa ditë të bukura menduam
Të dukej si një skenë çudi e vërtetë .
Për momentë se kishja ndjerë në kohë
dhe zemra më përcjell ngacmime
ja që ndodhin këto në jetë
Por zemra për çudi është det me ëndërrime .
Kështu ditari trokiti një ditë të bukur vere
Në zemrën time pa shumë fjalime
Për të lehtësuar frymëmarrjen
Të më kishte fllad përbrenda.
Në ëndërr jetoja me një trill
dashurie
të ëmbël të lehtë buzë shtrënguar
në ritmin e saj unë jetoj
të gjitha faqet e jetës
në ditarin shkruar .
