Nëpër kopshte gjithandej duke bredhur
Pashë manushaqe, zambak dhe luleborë
Doja t’i këpusja; në tufë për t’i mbledhur
Për ju o krijesëmira me shpirt engjëllor.
Ec e këput gonxhen me aromë trëndafilit!
Që bletës i fal ai të ëmblin nektar…
Ec e ndaloja këngën mu në gem bilbilit!
Që për lulestinën është i pari lajmëtar.
Ju jeni vet buqeta e të bukura luleve
Me shpirtin e bardhë si dëborë në mal
Ju jeni vet ëmbëlsira e t’gjitha hojeve
Gjinia më hyjnore që Zoti din të fal.
Qofsh vajzë e re, apo nuse me duvak
Në qofsh dhe grua, mike apo e mira motër
Me bukuri as hëna s’ju përngjan aspak.
Ju veç dashuri falni në çdo shtëpi e votër.
Dhurata me e bukur jeni nga Perëndia
stolisur me hijeshi dhe bukuri përrallore
Nga e dashura Nënë nga ajo lind fëmija
Jeni mrekullia vet për botën mashkullore.
Poezi nga Lumni Nimani
